…στην βάση μου θα έλεγε κανείς…..
Πως τα κατάφερα έτσι ακόμη αναρωτιέμαι…
800 χιλιόμετρα μακριά από μαμά μπαμπά κι αδέρφια….φίλες..
Άραγε κάνω καλά ,
που διεκδικώ μια καινούργια ζωή τόσο μακριά τους ;…..
υπάρχουν φορές που η θλίψη είναι αφόρητη…
τι περίεργο…
όταν είμαι εδώ νιώθω μόνη…
όταν είμαι «σπίτι» μου….νιώθω μισή….
